Giovanni Battista Pallavicini nacque nel 1629 in Milano[1].
Vestì l’abito religioso nel 1645, assumendo il nome di Cassiano di Sant’Elia[2]. Sacerdote professo della Congregazione d’Italia dell’Ordine dei Carmelitani Scalzi nella Provincia Lombarda[3].
Esaminatore sinodale dell’Arcivescovo di Bologna[4].
Morì in Milano il 5 gennaio 1714 all’età di ottantacinque anni[5].
[1] Claire J., Dictionnaire universel des Sciences ecclésiastiques, tomo II K-Z, Parigi, Librairie Poussielgue Frères, 1868, pag. 1688.
[2] Richard e Giraud, Biblioteca sacra, tomo XIV, Milano, Editore Ranieri Fanfani, 1836, pag. 458.
[3] Martialem a S. Joanne Baptista, Bibliotheca scriptorum utriusque Congregationis et sexus Carmelitarum Excalceatorum. Collecta et digesta, Bordeaux, Petri Sejourne’, 1730, pag. 16.
[4] Richard e Giraud, Biblioteca sacra, tomo XIV, Milano, Editore Ranieri Fanfani, 1836, pag. 458.
[5] Martialem a S. Joanne Baptista, Bibliotheca scriptorum utriusque Congregationis et sexus Carmelitarum Excalceatorum. Collecta et digesta, Bordeaux, Petri Sejourne’, 1730, pag. 16; Claire J., Dictionnaire universel des Sciences ecclésiastiques, tomo II K-Z, Parigi, Librairie Poussielgue Frères, 1868, pag. 1688; Richard e Giraud, Biblioteca sacra, tomo XIV, Milano, Editore Ranieri Fanfani, 1836, pag. 458.